Wat een mooie dag is het als ik me weer naar de waterkant begeef. na alles gesetteld te hebben druk ik me achter in mijn stoel. kijkend naar al het moois wat er in en om het water afspeelt. Aan de overkant zie ik wat koeten ruziën, en het is me duidelijk dat de één zijn territorium verdedigd. Op eens vliegt er een ijsvogel langs die mijn hengel kiest als rust plaats. Ik pak me camera en wil er snel een foto van schieten maar dat lukte helaas niet, toch probeer ik hem in zijn vlucht te volgen. Maar plots begint me Delkim het luid uit te schreeuwen als een klein jankend kind. Versuft pak ik me hengel en snel zit ik midden in een stevig potje touwtrek. Met de hengel zo krom als een hoepel probeer ik met beleid wat tegen druk uit te oefenen om hem zo van obstakels weg te houden. Ik zie een glimp van een heuse spiegel, een spiegel die ik zo dol graag wilde vangen. Nu gieren de adrenaline zelfs tot in me tenen en me hartslag voel ik in me keel. Op een zeker moment hoor ik een vrouwen stem luid roepen, "wat moet die nou weer" bedenk ik in me eigen. Al snel kan ik de tekst ontcijferen in "Davey, word nou eens wakker het is tijd!"). Weg droom, Weg vis en weg slaap. Klaar wakker en enig sinds verward kijk ik me vriendin aan die me nadrukkelijk aanspoort het bed te verlaten en me aan te kleden anders zou ik te laat komen. Eenmaal aangekleed en wel trek ik snel me jas aan, lijn ik me hond aan en stap de voordeur uit. Nee niet weer... 2 stappen verder begeef ik me in een witte wereld dat me het gevoel geeft dat we weer 2 stappen verder van het heerlijke voorjaar zijn verwijderd. Wat een morgen kan het nog slechter??
gelukkig is het al weer bijna weg en nu maar hopen, op beter weer zo dat het niet bij dromen blijft!
gelukkig is het al weer bijna weg en nu maar hopen, op beter weer zo dat het niet bij dromen blijft!
RSS Feed